بررسي دانش ارزيابي كيفيت ترجمه و آموزش آن در دانشگاههاي ايران

ارزيابي كيفيت ترجمه بدون ترديد از جمله مقوله هايي است كه در سال هاي اخير بسيار مورد توجه پژوهشگران و ارزيابان ترجمه واقع شده است. چنين توجه گسترده اي بايد در زمينه آموزش و ارزيابي كيفيت ترجمه در محيط هاي آموزشي دانشگاهي نيز نمود داشته باشد. هدف اصلي اين پژوهش که از انواع پژوهش هاي کيفي و از نوع تحليل محتواست، ارايه گزارشي از روش هاي كاربرد ارزيابي كيفيت ترجمه در شماري از دانشگاههاي ايران، بررسي توصيفي و كيفي دانش ارزيابي و چگونگي آموزش ترجمه و مهم تر از همه، تاثير کاربرد روش هاي موجود بر کيفيت آموزش آن در اين زمينه بوده است. جامعه آماري اين پژوهش را 30 دانشجوي سال چهارم کارشناسي مترجمي و 15 نفر از اساتيد ترجمه که به صورت تصادفي از 5 دانشگاه کشور انتخاب شدند، تشکيل داده اند. ابزار پژوهش نيز عبارت بود از مصاحبه اي جامع از نوع تعاملي و نيمه ساختار يافته در خصوص جايگاه ارزيابي كيفيت ترجمه و کيفيت کاربرد موارد آموزشي مرتبط با اين موضوع که بر اساس آن، يافته هايي درخصوص ديدگاهها، رويکردهاي گوناگون آموزش و ارزيابي كيفيت ترجمه، ميزان و کيفيت داده هاي مصاحبه شوندگان و نيز موانع و کاستي هاي موجود در اين راستا بررسي شده است. نتايج اين پژوهش بيانگر لزوم وجود راهکارهاي بنيادي و دانشي عميق تر در ارزيابي كيفيت ترجمه و مهم تر از همه آموزش و كاربرد موثر آن در محيط هاي آموزشي است.