كاربرد راهبردهاي فراشناخت در تجربه هاي دانشجويان و ارتباط آن با سطح پيشرفت تحصيلي آن ها

پژوهش و مطالعه در خصوص تجربيات فراشناختي دانشجويان براي شناختن مقدار اين مهارت ها، امري ضروري بنظر مي رسد. هدف اين پژوهش تعيين مقدار كاربرد راهبردهاي فراشناخت به وسيله دانشجويان و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي آنان بود. پژوهش به روش توصيفي و همبستگي انجام گرفت. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشکده علوم تربيتي و روان شناسي دانشگاه شيراز به تعداد 300 نفر بودند. تعداد 50 نفر به روش تصادفي ساده به عنوان نمونه، انتخاب شدند. داده ها به وسيله پرسشنامه محقق ساخته باز پاسخ مبتني بر مقوله هاي فراشناختي گرد آوري شد. پرسشنامه از لحاظ روايي و پايايي در جامعه آماري، اعتبار يابي شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل محتوا و ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. نتايج نشان دادند که در کل 26 درصد از دانشجويان از مهارت هاي فرا شناختي به گونه صحيح در مطالعه و يادگيري استفاده مي کردند. در خصوص مولفه هاي فراشناخت، 35 درصد دانشجويان از مهارت «خود تنظيمي» استفاده مي کردند. 34 درصد داراي دانش فرا شناختي سطح بالا و 25 درصد داراي کنترل اجرايي رفتار سطح بالا بودند. 10 درصد دانشجويان داراي شرايط مساعد بکارگيري مهارت هاي فراشناختي بودند و 29 درصد دانشجويان از راهبردها و روش هاي مناسب فراشناخت استفاده مي کردند، بين مهارت هاي فراشناختي در کل و ميانگين نمره هاي دانشجويان همبستگي مثبت معني دار وجود داشت .(p<0.01) بين مولفه هاي فراشناخت و ميانگين نمره هاي دانشجويان همبستگي مثبت وجود داشت (p=54) که اين همبستگي در خصوص راهبرها و روش هاي مطالعه و انواع دانش فراشناختي معني دار شناخته شد .(p=0.003) براي ساير مولفه ها معني دار نبود.
با توجه به ضعف نسبي مهارت هاي فراشناختي در تجربه هاي دانشجويان و هم چنين ارتباط بين فراشناخت و پيشرفت تحصيلي دانشجويان، آموزش مهارت ها و راهبردهاي فراشناختي به فراگيران، پيشنهاد مي گردد.