بررسي تاثير عضويت در سازمان هاي مردم نهاد بر پايگاه اجتماعي- اقتصادي زنان سرپرست خانوار

اين مقاله برگرفته از نتايج يک پژوهش تجربي در باب تاثير سازمان هاي مردم نهاد (NGO) با تاكيد بر فعاليت آنها در زمينه توانمندسازي زنان سرپرست خانوار در شهر تهران است. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تاثير عضويت در سازمان هاي مردم نهاد بر پايگاه اجتماعي- اقتصادي زنان سرپرست خانوار در شهر تهران است که با بررسي تفاوت ميانگين دسترسي به منابع رفاهي، مهارت هاي حرفه اي، حمايت اجتماعي، اعتماد اجتماعي، رضايت از زندگي، قدرت كنترل و تصميم گيري و نگرش نسبت به توانايي ها و شايستگي هاي خود، در بين دو گروه از زنان مورد سنجش قرار گرفت.
روش پژوهش پيمايش و از ابزار پرسشنامه جهت جمع آوري اطلاعات استفاده گرديد. نمونه آماري 384 نفر محاسبه گرديده است که از روش نمونه گيري خوشه اي يک مرحله اي انتخاب شده اند. نتايج بدست آمده از تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيات با استفاده از آزمون خي دو و آزمونu يا من ويتني نشان مي دهد که:
زنان عضو در سازمان هاي مردم نهاد بطور معناداري از پايگاه اجتماعي- اقتصادي بالاتر، دسترسي به امكانات رفاهي بيشتر، رضايت از زندگي بيشتر و بهبود نگرش نسبت به توانايي ها و شايستگي هاي خود برخوردار بوده اند در مقابل، در ابعاد ديگري نظير مهارت هاي حرفه اي، حمايت اجتماعي، اعتماداجتماعي، قدرت كنترل و تصميم گيري تفاوت معنادار آماري بين دو گروه از زنان وجود نداشت.