اثر باکتري هاي محرک رشد ازتوباکتر (Azotobacter) و سودوموناس (Pseudomonas) بر عملکرد و اجزاي عملکرد گندم نان در شرايط عادي و تنش خشکي

اين تحقيق با هدف بررسي تاثير كودهاي محرک رشد گياه ( AzotobacterوPseudomonas ) بر صفات كمي و كيفي ارقام گندم در شرايط عادي و تنش خشکي در پاييز سال 1388 در ايلام اجرا شد. آزمايش به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار بود. ارقام چمران و وريناک در کرت هاي اصلي و چهار سطح باکتري (شامل ازتوباکتر، سودوموناس، هردوي آنها و تيمار شاهد يعني بدون مصرف باکتري) و دو سطح آبياري شامل آبياري نرمال و قطع آبياري در مرحله دانه بستن به صورت فاکتوريل در کرت هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج تجزيه واريانس صفات مورد بررسي، نشان داد که همه صفات مورد بررسي به جز عملكرد بيولوژيك تحت تاثير رقم قرار گرفتند و رقم وريناک با توليد 4565.4 کيلوگرم در هکتار عملکرد بيشتري توليد کرد. همچنين به جز وزن هزاردانه، عملكرد دانه و شاخص برداشت تاثير آبياري بر ساير صفات معني دار نبود. تاثير كود زيستي بر همه صفات مورد بررسي اختلاف معني داري نشان داد. نتايج نشان داد كه تيمارهاي كود زيستي عملكرد بيشتري نسبت به تيمار بدون استفاده از كود زيستي داشته و بيشترين عملکرد دانه در مصرف هر دو نوع کود زيستي با عملکرد 4758.3 کيلوگرم در هکتار به دست آمد. از بين اثرات متقابل دوگانه و سه گانه فقط اثر متقابل رقم در کود زيستي بر تعداد سنبله در متر مربع معني دار شده و ساير اثرات بر صفات مورد بررسي معني دار نبودند. نتايج کلي آزمايش نشان داد، بيشترين عملکرد مربوط به تيمار مخلوط كود زيستي و رقم وريناک و کمترين عملکرد مربوط به عدم مصرف كود زيستي و رقم چمران بوده است.