اثر رژيم آبياري بر عملکرد و برخي صفات فيزيولوژيک و مورفولوژيک 8 رقم و لاين نخود

اين بررسي به منظور ارزيابي عملکرد و اجزاي عملکرد در 8 رقم و لاين نخود در واکنش به ميزان آب مصرفي، در سال زراعي 1389 در ايستگاه کشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز اجرا شد. تحقيق به صورت آزمايش اسپليت پلات در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي در 3 تکرار سطوح آبياري در3 سطح، (آبياري پس از 70، 105 و140 ميلي متر تبخير از تشتک کلاس A) در کرت هاي اصلي و ارقام و لاين هاي نخود در 8 سطح (جم، آزاد، FLIP 00-78C ،FLIP 97- 32C ، FLIP 00-75C، FLIP 97-26C، ILC8617 و (ILC 482 در کرت هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج نشان داد، لاين ILC 482 داراي بالاترين مقدار در صفات تعداد شاخه در بوته، تعداد نيام و تعداد دانه در بوته و لاين هاي FLIP00-78c وILC 86 17 داراي کمترين تعداد دانه در بوته بودند. بالاترين مقدار عملکرد دانه نيز به لاين ILC 482 معادل 208 گرم بر متر مربع تعلق داشت. آبياري پس از 105 و 140 ميلي متر تبخير از تشتک در مقايسه با آبياري پس از 70 ميلي متر تبخير از تشتک، به ترتيب منجر به کاهش 23 و 45 درصدي سطح برگ، 29 و 52 درصدي تعداد دانه در بوته، 11 و 23 درصدي وزن هزار دانه، 29 و 51 درصدي تعداد نيام در گرديد. کاهش عملکرد دانه به دنبال آبياري پس از 105 و 140 ميلي متر تبخير از تشتک، 27 و 64 درصد برآورد گرديد، لذا در توليد نخود لازم است به ارزش آب در منطقه و افزايش محصول توليدي به ازاي افزايش آب مصرفي مورد توجه قرار گيرد.