آب مرواريد در متون طب سنتي ايران، قرون 9 الي 11 ميلادي (قانون، منصوري في الطب و فردوس الحکمه)

آب مرواريد در سراسر جهان جزو علل مهم نابينايي به شمار مي آيد، با اين وجود تقريبا درماني جز جراحي براي آن وجود ندارد. اين بيماري با تاريخچه اي بسيار طولاني، سال ها توسط پزشکان سنتي ملل مختلف تشخيص و درمان شده است. پزشکان سنتي ايران و اسلام نيز اين بيماري را مي شناختند و از آن با نام "نزول الما" و يا "آب آوردن چشم" ياد مي کردند. علي بن ربن طبري، زکرياي رازي و ابوعلي سينا، پزشکان نامي قرون ۹ الي 11 ميلادي ايران، اين بيماري را در کتاب هاي خود شرح داده اند و آسيب شناسي، علايم و درمان آن را ذکر نموده اند. آن ها روش هاي درماني خويش را با توجه به مرحله پيش رفت بيماري اتخاذ مي کردند. اين درمان ها در سه زمينه تغذيه و عادات رفتاري، دارو و جراحي جاي مي گيرند. روش هاي درماني آب مرواريد که توسط اين دانشمندان ارايه شده اند، به غير از جراحي، تقريبا معادلي در پزشکي نوين ندارند که اين موضوع نقطه قوت طب اسلامي در درمان آب مرواريد مي باشد و مي تواند براي مطالعات بيش تر و تعيين کارايي براي استفاده در طب امروز پيشنهاد گردد. اين پژوهش هم چنين بخشي از تاريخ چشم پزشکي در ايران و دنيا را روشن مي کند.