اندازه گيري و نمونه برداريهاي ميداني برف، زمانبر و پرهزينه بوده، به صورت محدود قابل اجرا است. امروزه، تكنولوژي سنجش از دور به عنوان يك ابزار مفيد و كارآمد براي سنجش برف و تهيه نقشه هاي مربوط به آن مورد استفاده قرار مي گيرد اما جداسازي ابر و برف به علت تشابه طيفي آنها، از موانع مهم در استفاده از داده هاي سنجش از دور براي تهيه نقشه هاي برف است. در اين مطالعه با استفاده از تصاوير ANHRR، امكان جداسازي برف و ابر بررسي شد. براي دستيابي به اين منظور بابه كارگيري تركيبي از باندهاي انعكاسي و حرارتي سنجيده فوق، شاخصهاي سه گانه برف شامل: T3-T4، R4/√R3، A2/ R3 محاسبه شدند و با استفاده از طبقه بندي كننده حداكثر احتمال فازي، براي جداسازي ابر و برف مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج ارزيابي دقت تفكيك برف، با متوسط كاپاي كلي 831/0 گوياي اين مطلب است كه الگوريتم به كار رفته، به خوبي توانسته است برف را از غير برف (ابر و زمين) جدا سازد. تغييرات سطح پوشش برف نيز با استفاده از روش تفريق نقشه هاي چند زمانه برف آشكارسازي شده است. نتايج حاصل از بررسي وضعيت توپوگرافي (ارتفاع، شيب) نشان داد كه كلاس تغيير پوشش برف در مقايسه با كلاس عدم تغيير پوشش برف در زمينهايي با ارتفاع پايينتر و شيب بيشتري قرار دارد كه اين موضوع با مباني تئوريك همخواني دارد و تا حدودي نشان دهنده قابليت اعتماد نقشه هاي تغيير برف تهيه شده است.