رسانه هاي جمعي و مسووليت اجتماعي مطالعه تطبيقي رويکرد اسلامي و غربي

ديدگاه هنجاري رسانه، برآيند مجموعه اي از بايدها و نبايدها در نهادهاي متنوعي است که در تعامل با رسانه قرار دارند. رابطه رسانه با هر يک از اين نهادها، شرايط و موقعيت عمل رسانه، مباني فلسفي و فکري پايه گذاران آن و ريشه هاي شکل گيري رسانه و نيز ارزش ها و آموزه ها و اصول ديني از جمله بسترهاي شکل گيري نظريه هاي هنجاري در ارتباطات جمعي به شمار مي روند. نظريه مسووليت اجتماعي در ميان نظريات هنجاري به دنبال تعديل آزادي فرد و ايجاد پيوند ميان استقلال رسانه ها و وظايف اجتماعي آن هاست. به عبارت ديگر، نظريه مسووليت اجتماعي در بستري از ليبراليسم و اومانيسم شکل گرفت و به فرمول آزادي فردي به علاوه استقلال رسانه ها که بيانگر رسانه هاي آزاد و ليبرال بود، مسووليت اجتماعي رسانه ها را افزود.
يکي از موضوعاتي که در حوزه فلسفه علوم انساني و اجتماعي بدان پرداخته مي شود، بيان رابطه فرد و جامعه است. بر اساس مباني فلسفي رويکرد جمع گرا اصالت را به جامعه و در مقابل رويکرد فردگرا اصالت را از آن فرد مي داند، به اين ترتيب، وقتي هر دو رويکرد بر پايه ديدگاه اومانيستي تفسير مي گردد، انسان تا حد تمايلات غريزي اش تنزل مي يابد. اما منطق اسلامي انسان را موجودي فراتر در نظر گرفته و بعد ملکي و ملکوتي او را توامان مورد توجه قرار مي دهد. مسووليت اجتماعي در اسلام با مفهوم امر به معروف و نهي از منکر ارتباط برقرار مي سازد. بدين سان در اين مقاله با رويکردي تحليلي - تبييني جايگاه مسووليت اجتماعي رسانه هاي جمعي در نگرش غربي و اسلامي تبيين خواهد شد چه اينکه در ديدگاه اسلامي مسووليت تک تک افراد در رسانه از حيث ساختار و محتوا مورد توجه قرار مي گيرد.