پيش بيني وابستگي به سيگار در مردان از طريق ابعاد شخصيت در الگوي هفت عاملي کلونينجر

نوري فشالنجي فاطمه; پورشهباز عباس; دولتشاهي بهروز; فرهوديان علي; چمي كارپور مهدي

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي : زمستان 1391 , دوره 13 , شماره 4 (پياپي 50) ; از صفحه 94 تا صفحه 102 .

عنوان مقاله:

پيش بيني وابستگي به سيگار در مردان از طريق ابعاد شخصيت در الگوي هفت عاملي کلونينجر

نویسندگان:

نوري فشالنجي فاطمه, پورشهباز عباس*, دولتشاهي بهروز, فرهوديان علي, چمي كارپور مهدي

آدرس:

* تهران، بلوار دانشجو، بن بست کودکیار، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، گروه روان شناسی بالینی

چکیده:

اين پژوهش با هدف پيش بيني وابستگي به سيگار از طريق ابعاد شخصيت در الگوي هفت عاملي کلونينجر در مردان اجرا شد. روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري پژوهش را مردان سيگاري در شهر قزوين تشکيل دادند، که از ميان آنها 151 نفر به صورت در دسترس (سهل الوصول) انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش، شامل سياهه وابستگي به نيکوتين (TTURC، سازمان بهداشت جهاني، 1994) و پرسشنامه سرشت- منش کلونينجر (کلونينجر و همکاران، 1994) بود. داده ها با استفاده از تحليل مميز و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل گرديد. نتايج نشان داد که خودراهبري مهمترين پيش بيني کننده شخصيتي تشخيص وابستگي به سيگار است (P<0.05). نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد که از هفت بعد اصلي شخصيت، اجتناب از آسيب و خودراهبري به عنوان مهمترين پيش بين هاي شدت وابستگي به سيگار هستند (P<0.05). همچنين نتايج نشان داد که خودراهبري هم ممکن است در پيش بيني تشخيص وابستگي به سيگار و هم در پيش بيني شدت وابستگي نقش تعيين کننده اي داشته باشد (P<0.05)، اما بعد اجتناب از آسيب تنها شدت وابستگي به سيگار را پيش بيني مي کند (P<0.05)، و در پيش بيني تشخيص وابستگي به سيگار نقش معناداري ندارد.