بررسي تاثير مايع درماني وريدي بر عوارض بعد از اعمال جراحي سرپايي

سابقه و هدف: جراحي سرپايي امروزه به صورت وسيعي در سراسر جهان انجام مي شود. كوتاه شدن زمان انتظار عمل، كاهش هزينه هاي بيمارستاني و احساس بهبودي سريعتر در بيمار مزاياي اين روش مي باشد. عوارضي مانند گيجي، تهوع، استفراغ و خواب آلودگي، ترخيص اين بيماران را به تأخير انداخته و حتي منجر به باقيماندن بيمار در بيمارستان مي شود. اين تحقيق با هدف تعيين اثر مايع درماني در كاهش عوارض پس از اعمال جراحي سرپايي روي مراجعين به بيمارستان طالقاني در سال 1380 انجام شد.
مواد و روشها: تحقيق به روش تجربي روي 70 بيمار دردو گروه 35 نفري كه جهت انجام عمل ديلاتاسيون و كورتاژ مراجعه كرده بودند، انجام شد. بيماران از II، ASA class I برخوردار بودند. براي تمام بيماران از يك تكنيك بيهوشي استفاده شد (فنتانيل 1 ميكروگرم بر كيلوگرم و تيوپنتال سديم 4 ميلي گرم بر كيلوگرم و سپس به عنوان maintenace هالوتان 1% و O₂، (50% N₂O. بيماران گروه مورد 20 سي سي بر كيلوگرم و گروه شاهد 2 سيسي بر كيلوگرم سرم رينگر دريافت نمودند. سپس از طريق پرسشنامه عوارضي مانند گيجي، تهوع و استفراغ، خواب آلودگي، مدت زمان ريكاوري، زمان لازم جهت اجراي فرامين و دستورات دقيق ارزيابي شد و مورد قضاوت آماري قرار گرفت.
يافته ها: بروز تهوع، استفراغ، خواب آلودگي و خستگي كاهش معني داري در گروه مورد نسبت به گروه شاهد نشان داد (P<0.05). ميانگين زمان لازم جهت اجراي دستورات و نيز دستورات دقيق (P<0.03) و نيز مدت ريكاوري (P<0.0001) كاهش معني داري در گروه مورد نسبت به گروه شاهد نشان داد. بروز سردرد، گيجي، درد محل عمل بين دو گروه تفاوت نداشت. همچنين ميانگين زمان لازم جهت باز كردن چشمها در دو گروه معني دار نداشت.
نتيجه گيري و توصيه ها: به نظر مي رسد مايع درماني حين عمل، عوارض پس از عمل را كاهش داده و زمان ريكاوري را كوتاه مي كند. بنابراين پيشنهاد مي شود مايع درماني حين اعمال جراحي سرپايي مورد توجه قرار گرفت.