مقايسه نتايج سم زدايي به روش سريع و روش هاي استفاده ازکلونيدين و متادون در يک پي گيري شش ماهه برروي مراجعه کنندگان براي ترک اپيوئيدها به بيمارستان شهيد بهشتي کرمان

مقدمه: در اين مطالعه سعي شده است طي يک پي گيري شش ماهه سه روش سم زدايي اپيوئيدها شامل روش استفاده ازکلونيدين، روش استفاده از متادون و روش سريع با توجه به عوامل دموگرافيک و مصرف نالتروکسان با يکديگر مقايسه شوند.
روش: اين مطالعه به صورت مطالعه هم گروهي آينده نگر بر روي 140 نفر از مردان مراجعه کننده به بيمارستان شهيد بهشتي کرمان طي سال هاي 1386- 1384 براي ترک اعتياد به اپيوئيدها انجام شد. بيماران به سه گروه سم زدايي به روش استفاده ازکلونيدين (61نفر)، روش استفاده از متادون (34نفر) و روش سريع (45 نفر) تقسيم شدند و نتايج به دست آمده در پي گيري 6 ماهه مقايسه شدند.
يافته ها: در پايان ماه اول بعد از سم زدايي در مجموع 80.7% عدم مصرف مجدد مواد را گزارش کردند. اين ميزان براي گروه روش سنتي 83.6%، گروه متادون 82.4% و گروه روش سريع 75.6% به دست آمد که از نظر آماري تفاوت معني داري با يکديگر نداشتند. بر اساس نتايج پي گيري ماه ششم در مجموع 12.8% عدم مصرف مجدد مواد را گزارش کردند و اين ميزان براي گروه کلونيدين 16.7%، گروه متادون 16.7% و گروه روش سريع 6.3% به دست آمد که از نظر آماري تفاوت معني داري با يکديگر نداشتند.
مصرف نالتروکسان در پايان ماه اول در مجموع 75.5% و در گروه هاي کلونيدين 52.5%، متادون 47.1% و سريع 97.8% بود که اين تفاوت از نظر آماري معني دار بود (P<0.05). در پايان شش ماه، در هر سه گروه، قطع مصرف نالتروکسان درتمام افراد ديده شد.
نتيجه گيري: با توجه به اين که طبق مطالعه آماري انجام شده در اين طرح سرعت عود درهر سه نوع روش سم زدايي يکسان بوده است و از اين نظر نتايج سم زدايي در سه روش مقايسه شده تفاوت آماري معني داري نداشته است، بهتر است انتخاب نوع سم زدايي براي هر بيمار با توجه به وضعيت جسمي، تمايل فرد به روش پيشنهادي، امکانات در دسترس، درنظر گرفتن هزينه هاي درماني و قضاوت باليني پزشک صورت گيرد.