با هدف بررسي تحول ابعاد شناختي و رفتاري اضطراب اجتماعي در دوره نوجواني اين پژوهش انجام شد. يک نمونه 500 نفري (276 دختر و 224 پسر) در سه گروه سني 13-12، 15-14 و 17-16 ساله با روش تصادفي چند مرحله اي از دانش آموزان شهر تهران انتخاب شدند و به مقياس اضطراب اجتماعي نوجوانان (پاکلک، 1997) با دو بعد شناختي و رفتاري، پاسخ دادند. نتايچ تحليل واريانس چندمتغيري نشان داد که نوجوانان 13-12 ساله نسبت به دو گروه سني ديگر، ميانگين بالاتري در هر دو بعد شناختي و رفتاري اضطراب اجتماعي به دست آوردند. همچنين ميانگين نمره هاي دختران در هر سه گروه سني در مقايسه با پسران در بعد رفتاري اضطراب اجتماعي بالاتر بود در حالي که، در بعد شناختي اضطراب اجتماعي بين دو جنس تفاوت وجود نداشت. يافته ها بر اساس ديدگاه شناختي اجتماعي الکايند و تاثير جنس در اجتماعي شدن بحث شدند.