در اين مقاله، ضمن تعريف مفهوم قانون پذيري و شاخصهاي آن، به بحث در باب اهميت قانون و لزوم اجراي آن در جامعه از ديدگاههاي مختلف پرداخته شده است. سپس نتايج تحقيق ميداني که بر روي يک نمونه 500 نفري از شهروندان تبريزي صورت گرفته، ارايه شده است. اين پژوهش نشان داد که درجه قانون پذيري در تبريز 57 درصد است. بين درجه قانون پذيري و متغيرهاي مربوط به جنس و شغل رابطه آماري معني دار مشاهده نشد، ولي متغيرهاي مربوط به سواد و سن رابطه آماري معني داري با گرايش به قانون نشان دادند. در اين تحقيق نگرش مردم تبريز در مورد عوامل موثر در قانون پذيري بررسي شده است.