نگرش دانش آموزان به درس مطالعات اجتماعي و رابطه آن با اضطراب امتحان نمونه مورد مطالعه: دانش آموزان دختر و پسر دبيرستان هاي شهر اصفهان

دانش آموزان نسبت به مواد درسي نگرش هايي دارند که بررسي و سنجش آن ها مورد توجه محققان بوده است. يکي از ارکان اساسي و مهم برنامه ريزي درسي درحوزه مطالعات اجتماعي مربوط به سنجش نگرش فراگيران درس مطالعات اجتماعي است. مسوولان آموزشي به روشني، دقت و با تکيه بر داده هاي واقعي مي توانند به برنامه ريزي درسي درست و معتبر در زمينه مطالعات اجتماعي نايل آيند. مقاله حاضر با اهداف ذيل انجام شد: سنجش نگرش دانش آموزان دختر و پسر دبيرستان هاي شهر اصفهان نسبت به درس مطالعات اجتماعي، ميزان نگرش فراگيران برحسب جنسيت، ميزان اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي و بررسي ارتباط بين نگرش مورد نظر با اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي. ابزار تحقيق شامل دو پرسش نامه در زمينه نگرش به درس مطالعات اجتماعي (آیکن،  1987:2005) و اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي (ابوالقاسمي و همکاران، 1375) بود که پرسش نامه اول در بردارنده چهار پاره مقياس احساس لذتمندي، انگيزش به يادگيري، اهميت داشتن و احساس ترس و نگراني به درس مطالعات اجتماعي مي باشد. داده هاي پژوهش از بين 300 دانش آموز دختر و پسر دبيرستان هاي دو ناحيه آموزش و پرورش شهر اصفهان جمع آوري شد. پژوهش نشان داد که ابزار تحقيق از پايايي و روايي مطلوب برخوردار بود و علاوه بر آن نتايج توصيفي نشان داد که دانش آموزان از ميزان متوسط نگرش به درس مطالعات اجتماعي و هم چنين اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي برخوردارند. آزمون فرضيات مبين آن بود که تفاوت معناداري در نگرش به درس و همچنين اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي بين دانش آموزان دختر و پسر وجود نداشته و علاوه بر آن روابط معناداري بين نگرش به درس و اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي وجود داشته است. چهار مولفه نگرش به درس مطالعات اجتماعي روابط معناداري با اضطراب امتحان درس مطالعات اجتماعي از خود نشان داده اند.