ابيات عربي نامه هاي عين القضاة همداني (بخش دوم، قسمت اول)

عين القضاة همداني در نامه شصت و پنجم از نامه هاي خود در مكتوبات در بحث از واجب و مستحب و حرام ... گويد:
«... و بعضي ]كارها[ بود كه نه واجب ضروري بود، اما كردنش به نسبت با مقصود، او به از ناكردن بود. چون اشعارتازي بسيار يادگرفتن، چه اگر اشعار ياد نگيرد، از نامه نوشتن به تازي بازنماند. اما آن به بود كه يادگيرد تا مكتوبات او موشح بود به اشعار عربي، و اين قسم را در زبان شرع مستحب خوانند يا مندوب».
همداني خود به اين مستحب عمل نموده، و نامه هاي او مناسب حال و مقال مشحون از اشعار زيبا و لطيف عربي است. نگارنده اين سطور در اين مقاله، با بضاعت مزجاة خود به ترجمه و تعيين منابع و مستندات اشعار عربي نامه هاي عين القضاة پرداخته است.