ارزيابي متوازن و مديريت پايدار مبتني بر ارزش

با توجه به اهميت اقتصاد مبتني بر دانش و نقش فزاينده دارايي هاي نامشهود در سودآوري و شکل گيري شيوه هاي نوين اقتصادي کسب و کار، ديگر نمي توان با ابزارهاي اندازه گيري عملکرد دوران اقتصاد صنعتي موفقيت سازمان را سنجيد.
ارزيابي متوازن يکي از مهم ترين و نوين ترين فن هاي ارزيابي عمليات عملکرد سازمان و چهارچوبي براي مديريت راهبردي در راستاي تغيرات سازماني است. با آن مي توان عملکرد مديران سازمان ها را از جنبه هاي مالي، مشتريان، فرايند داخلي، يادگيري و رشد و نوآوري و حتي جنبه هاي غيربازاري-جنبه هاي زيست محيطي و اجتماعي-که ابعاد فرايند توسعه پايدار را شکل مي دهند ارزيابي کرد. لحاظ کردن جنبه غيربازاري-در قالب نگاه به موضوعاتي چون امنيت، سلامتي و تندرستي جامعه، حفاظت محيط زيست، کار كودكان، آزادي عمل و مشروعيت قانوني-در سيستم ارزيابي متوازن استاندارد که كاپلن و نورتون ارايه داده اند، مناسب به نظر مي رسد. براي طراحي آن بايد تاثير سازه ها و عوامل مهمي چون اندازه شرکت، حجم دواير و ساختار سرمايه در هر صنعت که منجر به ايجاد و گسترش ارزيابي متوازن مي شود در نظر گرفته شود.