شروع هزاره سوم ميلادي با انقلاب در مهندسي ژنتيك DNA و فناوري اطلاعات و ارتباطات همراه است و با سرعتي شتابان در حال دگرگون كردن ساختارهاي اجتماعي و اقتصادي جوامع كهن بشري است. جامعه شبكه اي با ويژگيهاي خاص خود تمامي بنيانهاي جامعه نظير اقتصاد، آموزش، فرهنگ، سياست و، به ويژه، زمان و مكان را در حال تغيير و تحول مداوم و جهاني شدن مي بيند و دولتهاي ملي و محلي را، كه در شرايط متعارف نماينده اراده و حاكميت ملي و تماميت ارضي خودند، در برابر فشارهاي خوردكننده فرايند و جهاني كه همه اجزاي آن سيال و متغير است قرار داده است. با حضور اين فرايند اجتناب ناپذير، كه جدايي از آن غير ممكن است، دولتها بايد به مسووليت عظيم خود در قبال جامعه توجه داشته باشند و آگاهي چگونه زيستن در اين جامعه را براي تمامي مردم از طريق آموزش مادام العمر فراهم نمايند تا شايد از اين طريق بتوانند از حذف اجتماعي افراد و به حاشيه رفتن آنها در شبكه قدرتمند جهاني جلوگيري كنند.
دادن آموزش به حجم عظيمي از مردم جامعه در قالب آموزشهاي سنتي و فضاي فيزيكي موجود امكانپذير نخواهد بود. اما تجربيات دانشگاههاي باز و آموزش از راه دور در جامعه شبكه اي جايگاهي خاص پيدا خواهد كرد و مي تواند نقش مهمي در آموزش، به ويژه آموزش بزرگسالان، در نظم نوين جهاني داشته باشد.