امروزه شيوع رفتارهاي پرخطر بخصوص در نوجوانان و جوانان به يکي از مهمترين و گسترده ترين دل نگرانيهاي جوامع بشري تبديل شده و عليرغم فعاليتهاي سه دهه گذشته رفتارهاي مخاطره آميز در سطح جهان داراي رشد تصاعدي بوده است. هزينه پزشکي و مراقبتي آن رو به افزايش است. حال آنکه پيشگيري تنها راه مقابله است. تغيير رفتارهاي بهداشتي مردم مستلزم اطلاع و آگاهي آنهاست. در اين ميان مربيان بهداشتي ميتوانند سهم بسيار مهمي در ارتقا آگاهي سايرين در جهت کنترل و پيشگيري ازرفتارهاي پرخطر در مدرسه،خانواده و جامعه داشته باشند. لذا ميزان آگاهي و آموزش مستمر آنها حايز اهميت است. در اين راستا پژوهش فوق با هدف تعيين تاثير برنامه آموزش پيشگيري از رفتارهاي پر خطر بر آگاهي و نگرش مربيان بهداشت مدارس ابتدايي خرم آباد انجام گرفت.
مواد و روش: پژوهش فوق Semi-Experimental است. کليه مربيان بهداشت مدارس نمونه هاي ما بودند. ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه چند قسمتي شامل مشخصه هاي فردي و سوالات آگاهي و نگرش بود. ابزار مداخله در اين پژوهش برنامه آموزش پيشگيري از رفتارهاي پر خطر بود که بصورت کارگاه در دو جلسه برگزار شد.يکماه بعد با انجام آزمون دوم، نمونه ها و ارزيابي شدند.از طيف ليکرت براي تعيين آگاهي و نگرش استفاده شد. اطلاعات در دو مرحله جمع آوري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي تي مستقل ،تي زوج و اناليز واريانس استفاده شد.
نتايج: %7.78 نمونه ها قبل از آموزش رفتارهاي پر خطر را مي شناختند، و تنها 4.3% توانستند رفتار پر خطر را تعريف درست نمايند. منابع اطلاعات اکثريت نمونه ها در مورد رفتارهاي پرخطر متنوع و از راديو و تلويزيون و کتب و نشريات کسب نموده بودند. آزمون آماري t زوج بين ميانگين نمره هاي قبل و بعد از آموزش وآزمون آماري ويلکاکسون در نگرش قبل و بعد اختلاف معنا داري(p=0.0001) نشان داد.
بحث: نتايج نشان داد که برنامه آموزش بهداشت طراحي شده در ارتقا سطح آگاهي وتغيير يا ايجاد نگرش مثبت درافراد مورد مطالعه موثر بوده است. لذابا توجه به مسووليت مهم مربيان در تامين و حفظ سلامت کودکان و جامعه، افزايش آگاهي و آموزش مستمر آنها، گنجاندن مطالب آموزشي در خصوص کنترل و پيشگيري از رفتارهاي پرخطر در مواد درسي و ... در مدرسه ضروري بنظر مي رسد.