بررسي علل و رتبه مرگ در مناطق روستايي تحت پوشش خانه هاي بهداشت استان خوزستان در سال 1381

مقدمه و هدف: در طي چند دهه آخر قرن بيستم تحولاتي در روند علل بيماريها و مرگ و مير اتفاق افتاده است. به نحوي که گذر اپيدميولوژي در سال 1990 ميلادي بين ده علت اوليه مرگ در جهان، بيماريهاي عفوني، قلبي - عروقي، سکته هاي مغزي، سرطان ها و حوادث در سر فصل مرگ قرار داشته و پيش بيني مي شود که تا سال 2020 ميلادي رتبه علل بيماريهاي غيرواگير نسبت به بيماريهاي واگير در راس قرار داشته و بتدريج رتبه اکثر بيماريهاي عفوني در مرتبه پايين تري قرار گيرد. در ايران هم بيماريهاي قلبي - عروقي، سرطان ها، سکته هاي مغزي، حوادث و تصادفات جاده اي همچنان در رتبه بالاتر علل قرار دارند. ميزان مرگ خام در 1000 نفر از جامعه روستايي ايران 0.3+4.1 مي باشد، هدف از اين تحقيق مطالعه علل شايع مرگ و مير در جامعه روستايي استان خوزستان و مقايسه رتبه آنها با رتبه هاي کشوري است.
روش کار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي اطلاعات کليه مرگهاي مربوط به 42 روستاي استان خوزستان که به روش نمونه گيري خوشه اي در تابستان 1381 انتخاب شده بودند از نظر سن، شغل و علت مرگ متوفي ثبت و در برنامه آماري SPSS تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: از بين جمعيت کل 94231 نفر روستاهاي مورد نظر تعداد 324 مورد مرگ ثبت شده بود که 186 (%57.4) نفر مرد و 138 (%42.6) نفر زن بودند ميانگين سن افراد متوفي 51.53 سال (کمترين سن نوزاد مرده بدنيا آمده تا حداکثر سن 130 سال) بود %39.2 فاقد شغل بوده و علت مرگ در %30 موارد کهولت سن، %28.7 انفارکتوس ميوکارد و بيماريهاي قلبي - عروقي %90 حوادث، %7.4 سرطان ها، %1.2 بيماريهاي عفوني، %23.8 موارد نيز ساير علل را شامل مي شد ميزان مرگ خام در کل روستاهاي مورد مطالعه 0.3+3.44 در 1000 نفر جمعيت روستايي خوزستان بود.
بحث و نتيجه گيري: صرف نظر از علت کهولت سن و ساير علل، همچنان بيماري قلبي - عروقي، حوادث سرطان ها و بيماريهاي عفوني در راس علل منجر به مرگ در مناطق روستايي استان خوزستان مي باشند که با الگوي کشوري علت مرگ ايران و پيش بيني احتمالي علل مرگ در جهان براي سال 2020 مطابقت دارد. با توجه به اهميت شناسايي الگوي علتي مرگ در جامعه و سهم عمده بيماريهاي قلب و عروق مرگ و ميرها، مسوولين و برنامه ريزان بهداشتي بايد براي پايش ارتقا سطح سلامت جامعه و مقابله با مرگهاي زوردس ناشي از بيماريهاي قلب و عروق، اقدامات پيشگيرانه موثري را در جهت کاهش عوامل خطرآفرين بيماريهاي قلب و عروق طراحي نمايند.