بررسي شيوع آلودگي به ويروس HBV, HCV و عوامل مرتبط در معتادان زنداني شهرستان گرگان

مقدمه و هدف: عدم شناسايي و کنترل عفونت HCV و HBV در زندانها و با توجه به اين موضوع که اکثير زندانيان سرانجام پس از طي دوران محکوميت خود به آغوش جامعه باز مي گردند مي تواند زندانها را به عنوان مخزني براي گسترش عفونت در جامعه مطرح سازد هدف از اين مطالعه بررسي شيوع آلودگي به HCV و HBV در زندانيان معتاد شهرستان گرگان و عوامل مرتبط با آن بوده است.
روش کار: جهت بررسي شيوع عفونت HCV و HBV در زندانيان معتاد شهرستان گرگان مطالعه توصيفي - تحليلي در مقطع زماني يکساله از اول اسفندماه 1381 تا آخر بهمن ماه 1382 طراحي گرديد پس از گرفتن نمونه خون از افراد مورد بررسي و تکميل پرسشنامه مربوط به اطلاعات فردي داده ها کدبندي شده و با نرم افزار آماري SPSS-12 وارد رايانه شد آزمونهاي آماري کاي دو و تست دقيق فيشر براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد.
يافته ها: از 121 زنداني معتاد مورد بررسي، 5 نفر (%4.1) از نظر HBs-Ab و 28 نفر (%23.1) از نظر HCV-Ab مثبت بودند اکثريت اين افراد در محدوده سني 35-25 سال قرار داشتند بين جنس، تاهل، سطح تحصيلات، نژاد، درآمد ماهيانه و محل سکونت با آلودگي به عفونت HBV رابطه معنادار آماري ديده شد تزريق داروي مخدر خالکولي و استفاده از تيغ مشترک شايعترين راههاي انتقال آلودگي HBV در اين افراد بود نژاد فارس و متاهل بودن رابطه معناداري با آلودگي به عفونت به HCV داشت داشتن سابقه جراحي و استفاده از سرنگ و تيغ مشترک داشتن تماس جنسي مشکوک با غيرهمجنس با آلودگي HCV رابطه معناداري نشان داد اما ساير متغيرهاي فردي ارتباط معناداري با اين آلودگي نداشتند.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به بالا بودن شيوع عفونت HCV و HBV در زندانيان معتاد مورد بررسي و اهميت ويژه اي که زندانيان در انتقال عفونت به افراد خانواده خود و در نتيجه به اجتماع دارند انجام غربالگري هاي منظم و آموزش بهتر در زندانها توصيه مي گردد.