توليد بيوديزل از ميکروجلبک Chlorella Vulgaris و تعيين برخي از خواص فيزيکي و شيميايي آن

مقدمه: پايان پذيري سوخت هاي فسيلي و آلودگي زيست محيطي ناشي از احتراق آن، موجب بحران انرژي و بحران زيست محيطي شده است. در همين راستا سوخت هاي جايگزين و در راس آن بيوديزل بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته اند.
هدف: منشا توليد بيوديزل روغن هاي گياهي و چربي هاي حيواني مي باشد. ميکروجلبک ها با قابليلت رشد سريع و توليد حجم بالاي روغن مي توانند به عنوان منبعي جديد براي بيوديزل مطرح باشند.
روش بررسي: در اين تحقيق از ميکروجلبک Chlorella vulgaris براي توليد بيوديزل استفاده گرديد. براي پرورش ميکروجلبک از فتوبيوراکتور کانالي سرپوشيده استفاده گرديد. دماي 25 ^OC، pH 6.7 و شدت نور 230 (μ.mol.photon/m2.s)  به عنوان شرايط محيط رشد ميکروجلبک انتخاب شد. به دليل سخت بودن ديواره سلولي اين نوع ميکروجلبک، ديواره آن با دستگاه آلتراسونيک در دماي 40 ^OC شکسته شد و جهت عملکرد بهتر و توليد اقتصادي تر، بيوديزل به روش ترانس استريفيکاسيون و با متيلاسيون مستقيم بر روي پودر ميکروجلبک، توليد گرديده و به کمک حلال هگزان از بيوماس ميکروجلبک استخراج شد. سپس سوخت بيوديزل توليد شده با استفاده از دستگاه GC-MASS آناليز گرديد.
نتايج: اسيدهاي چرب 18 کربنه با 54% بيشترين نوع اسيد چرب موجود در بيوديزل مي باشد. اسيد لينولئيک با 47%، اسيد پالماتيک با 20% و اسيد لينوسريک با 19% بيشترين سهم را به خود اختصاص داده اند. نقطه ريزش و نقطه ابري شدن بيوديزل به ترتيب 11- و 0 ^oc بدست آمد. همچنين ارزش  حرارتي بيوديزل 40900 kj/kg تعيين گرديد.
نتيجه گيري: هرچند وجود برخي از اسيدهاي چرب اشباع نشده باعث افزايش نقطه ابري شدن و نقطه ريزش گرديد اما ميکروجلبکها با رشد سريع مي تواند به عنوان يک منبع خوب براي توليد بيوديزل مطرح شوند.