هدف: توليد آزمايشگاهي کيت هاي جاذب اکسيژن مي باشد.
روش بررسي: در اين تحقيق، سعي شد، ضمن شناسايي دقيق تر عوامل شيميايي سازنده کيت و مکانيسم عملکرد آن، نمونه هاي مختلفي ساخته شود و سپس، کيفيت نمونه هاي توليد شده با استفاده از روش هاي کروماتوگرافي گازي (GC) و تغيير رنگ شناساگر اکسيژن در جار بي هوازي (ظرفي غير قابل نفوذ که هيچ گونه تبادل گازي با محيط خارج ندارد و براي کشت باکتري هاي بي هوازي مورد استفاده قرار مي گيرد) در هر مرحله مورد بررسي قرار گيرد تا به حد استانداردهاي مورد نظر برسد.
نتايج: با تغيير مقدار مواد موثر در هر مرحله از ساخت نمونه ها، روند حذف اکسيژن و به موازات آن افزايش فشار گاز دي اکسيد کربن بهبود يافت تا در نمونه نهايي، اين نسبت به ايده آل ترين حالت خود رسيد.
نتيجه گيري: امکان توليد صنعتي چنين کيتي به منظور رفع نيازهاي داخل کشور و رسيدن به خودکفايي در اين زمينه، در حد موارد مشابه خارجي در داخل کشور وجود دارد.