شبيه سازي انتقال حرارت از راهگاه آب موتور ملي EF7 با در نظر گرفتن پديده جوشش

تخمين مناسب انتقال حرارت و توزيع دما در موتور به منظور بررسي تنشهاي حرارتي و محاسبه عملكرد موتور امري ضروري است و مستلزم مدل سازي دقيق راهگاه خنك كاري مي باشد. عبور سيال با دماي كم تر از دماي جوش در مجاورت ديواره گرم، باعث ايجاد پديده جوشش حبابي سرد مي گردد. صرف نظر نمودن از اين پديده در روند مدل سازي، باعث ايجاد خطاي قابل توجهي در محاسبه ضريب انتقال حرارت جابجايي ديواره مي شود. در اين مقاله تلاش شده است مدل هاي عددي براي مدل سازي انتقال حرارت در راهگاه خنك كاري موتور احتراقي معرفي و عملكرد آنها بررسي شوند. سپس مشخص مي شود كه هر مدل با چه تقريبي و مناسب براي كداميك از مراحل طراحي موتور مي باشد. در اين مقاله به كمك تغييراتي در رابطه تجربي Foster–Zuber، روش ضريب جابجايي پايه مطرح مي شود. ايده مطرح شده در اين روش منجر به كاهش حجم محاسبات تعيين ضريب جابجايي و در نتيجه افزايش سرعت محاسبه انتقال حرارت و تنش مي گردد. از نقاط قوت اين مدل در نظر گرفتن اثر جوشش در ضريب جابجايي است. در نهايت نشان داده مي شود كه مدل ارايه شده جهت استفاده در مرحله طراحي دقيق، از دقت مناسبي برخوردار است. روش معرفي شده براي هندسه مجراي خنك كاري موتور ملي EF7 استفاده شده و ضريب جابجايي و نواحي جوشش جريان بدست آمده است.