تاثير انواع محيط كشت و زمان بر توليد متابوليت هاي ضد ميكروبي توسط سودومونادهاي فلورسنت

شناسايي عوامل محيطي كه در تنظيم بيوسنتز آنتي بيوتيك ها توسط سودومونادهاي فلورسنت موثر است گامي موثر در زمينه افزايش توانايي اين باكتري ها در بيوكنترل بيمارگرهاي گياهي به شمار مي رود. بررسي نه جدايه سودوموناد فلورسنت به كار رفته در جلوگيري از رشد قارچ Rhizoctonia solani، عامل پوسيدگي ريشه و مرگ گياهچه لوبيا با استفاده از روشHPLC نشان داد كه سه جدايه Pf-100،Pf-101 و Pf-68 قادر به توليد آنتي بيوتيك هاي 2 و 4- دي استيل فلوروگلوسينول (DAPG)، مونواستيل فلوروگلوسينول (MAPG) و پايولوتورين (Plt) بودند. بررسي تاثير انواع محيط كشت و زمان بر توليد آنتي بيوتيك DAPG نشان داد كه در محيط كينگ ب براث (KB) جدايه Pf-100 و در محيط كينگ ب براث فاقد گليسرول و حاوي ده گرم گلوكز به عنوان منبع كربن (KBG) و محيط Yeast Malt (YM) هر سه جدايه قادر به توليد DAPG بودند و غلظت آنتي بيوتيك بسته به زمان متفاوت بود. در محيط Glycerol-Casaminoacids-medium (GCM) فقط دو جدايه Pf-101 و Pf-68 در زمان 24 ساعت توليد DAPG كردند. توليد MAPG توسط جدايه هاي Pf-68 و Pf-101 بر محيط KBG و توسط هر سه جدايه در محيط YM مشاهده گرديد كه ميزان توليد آن با گذشت زمان كاهش يافت. هر سه جدايه بر محيط KB توليد پايولوتورين كردند كه غلظت اين آنتي بيوتيك در زمان هاي 48، 72 و 96 ساعت به ترتيب براي جدايه هاي Pf-100،Pf-101  و Pf-68 به حداكثر ميزان خود رسيد. در محيط كشت KBG نيز توليد Plt توسط هر سه جدايه مشاهده گرديد ولي ميزان آن نسبت به محيط KB كمتر بود.