اين مقاله، عوامل تهديد و آسيب پذيري سياسي امنيت ملي از ديدگاه امام خميني (ره) را مورد بررسي قرار مي دهد. احصاي گونه هاي مختلف تهديدات سياسي که از نظر امام (ره) متوجه امنيت ملي و مراجع گوناگون آن است، نشان مي دهد برداشت ايشان با رويکرد سنتي، فاصله بعيد و بر عکس، با رويکرد مدرن و نرم افزاري قرابت زيادي دارد، زيرا امام (ره) براي منابع تهديدات داخلي اهميتي بيش از منابع خارجي تهديد قائل هستند و گونه هاي تهديد را منحصر در تهاجم نظامي خارجي نمي دانند، بلکه با تکيه بر نقش دين و مردم در قوام يا زوال امنيت ملي، تشتت و نااستواري داخلي، فاصله گرفتن از اسلام، مشارکت ناپذيري مردم، بيگانه گرايي و وابستگي فکري مراکز توليد انديشه و انشقاق گروههاي مرجع را از مهم ترين عوامل تهديد سياسي امنيت ملي به شمار مي روند.