شيوع عوامل خطر عمده قلبي - عروقي در مردان بالاي 50 سال شهر اردبيل، 1383

مقدمه و هدف: گسترش شهرنشيني و جايگزين شدن شيوه زندگي همراه با کمي تحرک رژيم غذايي ناسالم و تنش هاي محيطي منجر به شيوع عوامل خطرساز قلب و عروق در جوامع شهري شده است. بررسي شيوه زندگي و عوامل خطرساز بيماريهاي قلبي - عروقي در گروه سني بالاي 50 سال بدليل ابتلاي بيشتر اين افراد به اين بيماريها از اهميت ويژه اي برخوردار است. اين پژوهش به بررسي عوامل خطر عمده قلبي - عروقي در اين گروه از مردان پرداخته است تا به کمک نتايج آن راه حل هاي مناسب پيشگيري پيشنهاد گردد.
روش کار: اين مطالعه به روش مقطعي در سال 1383 به شيوه نمونه گيري خوشه اي 420 مرد بالاي 50 سال شهر اردبيل را شامل گرديد. جهت دستيابي به اطلاعات مورد نظر از پرسشنامه داراي ساختار استفاده گرديد که توسط يک پزشک و يک کارشناس آموزش ديده تکميل گرديد. وزن و قد افراد اندازه گيري شد و فشار خون آنها بفاصله 20 دقيقه 2 بار به روش استاندارد اندازه گيري گرديد. پرسشنامه طرح شامل اطلاعات دموگرافيک سابقه مصرف سيگار و قليان، وضعيت فعاليت فيزيکي در اوقات فراغت، سابقه هيپرلپيدمي، پرفشاري خون و ديابت بود. داده ها پس از جمع آوري وارد کامپيوتر شده و آناليز شدند.
يافته ها: در مجموع 420 نفر مورد بررسي قرار گرفتند. محدوده سني افراد 59-50 سال و %3.8 آنان بيشتر يا مساوي 80 سال سن داشتند. %54 بي سواد و %29.7 سواد خواندن و نوشتن داشتند. شغل فعلي 181 نفر آزاد بود و 48 نفر آنان بازنشسته و %33 آنها از کار افتاده بودند. %47.1 آنها در محدوده اضافه وزن و چاقي بودند. %54.2 سيگاري و %15 قلياني بودند. %23 فشار خون بالا و %11.9 چربي خون بالا داشتند. پياده روي در اوقات فراغت در %50.2 آنان مثبت بود. %37.4 رژيم غذايي پرچرب داشته و روغن نباتي جامد عمده روغن مصرفي آنان بود.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به شيوع بالاي سيگار کشيدن، پرفشاري خون، مصرف قليان، اضافه وزن و چاقي بنظر مي رسد در گروه سني مورد نظر که در خطر بيشتر ابتلاي به بيماري هاي قلبي- عروقي هستند. ملاحظات پيشگيرانه بايد بطور مناسبي ارايه گردد.