بررسي اپيدميولوژيک مواد لپتوسيپروزيس سال 1383 استان گيلان

اميدي سعيد; رسايي عليرضا; رضواني سيدمحمود

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله دانشگاه علوم پزشكي كرمان : بهار 1385 , دوره 13 , شماره 2 (سومين كنگره اپيدميولوژي) ; از صفحه 41 تا صفحه 41 .

عنوان مقاله:

بررسي اپيدميولوژيک مواد لپتوسيپروزيس سال 1383 استان گيلان

نویسندگان:

اميدي سعيد, رسايي عليرضا, رضواني سيدمحمود

آدرس:

چکیده:

مقدمه و هدف: لپتوسپيروزيس از جمله بيماري هاي نوپديدي است که در سالهاي اخير مشکلات زيادي را براي قشر مولد جامعه در شمال ايران به بار آورده است و چنانچه در خصوص کنترل بيماري و آموزش راه هاي پيشگيري از بيماري اقدامات بايسته صورت نگيرد مي تواند بصورت يکي از مشکلات بهداشتي مهم خودنمايي کند.
عوارض طويل المدت بيماري و ميزان مرگ و مير نسبتا بالاي بيماري اهميت آن را نشان ميدهد. تنوع حيواناتي که مي توانند بيماري را به انسانها منتقل دهند موجب مي شود که کنترل اين بيماري با مشکلات زيادي همراه باشد. نوع کشاورزي منطقه که عموما برنج بوده و غرقابي است موجب سهولت انتقال بيماري به انسانها مي گردد.
روش کار: در اين بررسي 374 نفر بيمار با علايم واضح بيماري که در بيمارستانها بستري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به بيماران با استفاده از پرسشنامه و همچنين نتايج آزمايشات سرولوژيک آنها جمع آوري گرديد. اين گروه از بيماران از سطح 12 شهرستان شناسايي شده اند.
يافته ها: از بين 374 بيمار مورد بررسي، 215 نفر (57.5 درصد) از نظر سرولوژيک مثبت تشخيص داده شدند تعداد 10 نفر (2.7 درصد) بوردر لاين و بقيه منفي بودند. از نظر محل سکونت 54 نفر (14.4 درصد) ساکن شهرها و بقيه روستايي بودند. از نظر جنس نيز 48 نفر (39.6 درصد) زن و بقيه مرد بودند. احتمال ابتلا افراد با افزايش سن افزايش مي يابد به طوريکه در گروه سن بالاي 50 سال شاهد بيشترين تعداد مورد ابتلا هستيم (113 نفر) که شايد به دليل ضعيف تر شدن دفاع بدن آنها با افزايش سن باشد.
همانگونه که انتظار مي رفت شغل غالب بيماران (200 نفر) کشاورزي است که چنانچه شغل زنان خانه دار را که در اکثريت قريب به اتفاق موارد روستايي و کشاورز فصلي مي باشند را به آن اضافه نماييم خواهيم ديد که حدود 85 درصد موارد کشاورزان تشکيل مي دهند. 97 درصد بيماران سابقه کار در مزرعه را دارا بودند و 26.5 درصد داراي سابقه تماس بادام بوده، همچنين 27.3 درصد با آب راکد در تماس بوده اند.
خوشبختانه همه موارد ابتلا به بيماري بهبود يافته اند و موردي از فوت در اثر اين بيماري ديده نشده است.
بحث و نتيجه گيري: اين تحقيق گروه هاي در معرض خطر بيماري را در سطح استان گيلان به نمايش گذاشت. اين تحقيق نشان داد که کشاورزان و مردان در گروه هاي سني بالاتر از احتمال ابتلا بالاتري برخوردارند بديهي است که اين تحقيق مي تواند به عنوان پيش درآمدي براي تحقيقات سرولوژيک در سطح کل جامعه و شناسايي ميزان و آلودگي جامعه مورد استفاده قرار گيرد. بديهي است که زمينه تحقيق براي بسياري از مطالعات در اين زمينه وجود دارد.