عراق آينده، برآيندي از وضعيت کنوني و گذشته اين کشور، نوع بازيگري و تمايلات بازيگران موثر اعم از داخلي و خارجي، فرصت ها و تهديدات پيش روي و آسيب پذيري ها و مزيت هاي آن در عرصه داخلي و منطقه اي است. در اين چارچوب، مقاله حاضر به تخمين راهبردي عراق آينده مي پردازد و اين مهم را از خلال نقد سناريوي ايده آليستي امکان پذير مي داند. اين سناريو، شامل وضعيتي است که قانون اساسي عراق جديد، در قالب نوعي هدف گذاري راهبردي براي آينده اين کشور ترسيم کرده و شامل دو هدف دموکراسي سازي در داخل و صلح طلبي در سياست خارجي است. نويسنده براي نقد اين سناريو از رويکرد ساختاريابي سود مي جويد و از خلال اين نقد، به برآورد استراتژيک عراق آينده مي پردازد. مطابق اين رويکرد، واقعيات ساختاري عراق در چارچوب تاريخ، جغرافيا، فرهنگ و اقتصاد سياسي اين کشور، موجب محدوديت سناريوي ايده آليستي و کشاکش ميان آرمان ها و واقعيات در عراق آينده مي شود.