مقدمه و هدف: نظام آموزش عالي يک نظام پويا، هوشمند و هدفمند داراي دو بعد کمي و کيفي است. رشد موزون، متناسب و متعادل اين نظام مستلزم رشد هر دو بازوي کمي و کيفي به موازات يکديگر است و طول شعاع اين رشد منوط به اجراي رسالتهاي نوين آموزش عالي است، گسترش کمي آموزشهاي عالي بدون توجه به کيفيت، مسايلي چون ترک تحصيل، بيسوادي، افت تحصيلي وابستگي علمي و عدم توجه به خلاقيت را بوجود مي آورد. بنابراين قبل از هر گونه برنامه ريزي در عرصه آموزش عالي نياز است که مشخص شود عملکرد آموزشي مدرسان دانشگاهها به ويژه در فرايند تدريس از چه کيفيتي برخوردار است. هدف اين مقاله بيان عوامل موثر بر روي ارزشيابي مربيان باليني است.
روش اجرا: اين پژوهش مروري بر متون موجود و در دسترس پيرامون ارزشيابي مربيان باليني است.
نتايج: نتايج تحقيقات انجام شده در خصوص ارزشيابي مربيان باليني نشان داده که يک سوم از مربيان باليني تنها 1 يا 2 ارزشيابي در طول سال داشتند که نياز است تعداد ارزشيابي هاي به عمل آمده از مربيان افزايش يابد. همچنين يافته ها نشان داد که دانشجويان سال آخر نسبت به دانشجويان سال اول مربيان را بهتر و دقيق تر ارزشيابي مي کنند، چرا که دانشجويان سال اول تفکر انتقادي پايين تري دارند و دانشجويان سال اول درک و فهم متقابلي از اينکه مربي خوب چيست دارند. تحقيقات نشان داده که دانشجويان، مربيان زن را بهتر از مربيان مرد ارزيابي مي کنند. چرا که زن نسبت به مربيان مرد به طور شايسته از استراتژيهايي که موجب افزايش ارتباطشان با دانشجو مي شود استفاده مي نمايند.
بحث: با توجه به يافته هاي پژوهش به نظر مي رسد که تدابير لازم جهت افزايش درک دانشجو از خصوصيات و ويژگي هاي مربي باليني و بهبود ارزشيابي مربيان باليني صورت گيرد.