بررسي تاثير حمايت کننده مفصلي مچ پا بر تعادل استاتيک و دايناميک سالمندان

زمينه: اطلاعات حس عمقي که به وسيله بريس فراهم مي گردد، براي حفظ تعادل مورد نياز مي باشند. هدف از اين مطالعه تعيين اثر استفاده از حمايت کننده مفصلي نرم مچ پا بر تعادل استاتيک و دايناميک در سالمندان مي باشد.
روش کار: در اين مطالعه کارآزمايي تصادفي باليني 22 سالمند در دو گروه مورد و گواه مورد ارزيابي قرار گرفتند. آزمون هاي مورد استفاده عبارت بودند از: آزمون ايستادن با پاي کنار هم، آزمون ايستادن تندوم، آزمون ايستادن روي يک پا که به عنوان آزمون هاي تعادلي استاتيک در شرايط با چشم هاي باز و روي سطح سفت، با چشم هاي بسته و روي سطح سفت و با چشم هاي بسته روي سطح نرم اجرا شدند. آزمون هاي تعادلي دايناميک شامل آزمون پنج بار نشستن و برخاستن، آزمون راه رفتن سرعتي (در دو نوبت)، آزمون دستيابي (با چشم باز و بسته) و آزمون قدم زدن در مربع ها بود. به منظور بررسي تفاوت بين کارايي آزمون هاي تعادلي قبل و بعد از مداخله در دو گروه از آزمون آماري تحليل واريانس اندازه گيري مکرر استفاده شد.
يافته ها: نتايج آزمون اندازه گيري مکرر نشان داد که تفاوت معني داري بين نتايج آزمون هاي استاتيک و دايناميک در مراحل مختلف در گروه مورد وجود ندارد. (مقادير آماره پي در کليه موارد بالاتر از 05.0) در مقايسه آزمون قدم زدن در مربع ها ميانگين گروه مورد (45.10±13.7) و گروه گواه (40.20±25.12) متفاوت بود. (آماره پي 017.0(.
نتيجه گيري: هرچند حمايت کننده هاي مفصلي مچ موجب بهبود حس عمقي در وضعيت با اطلاعات سوماتوسنسوري محدود (نشسته) مي گردد، وليکن اين اطلاعات کمتر از آن است که بتواند موجب بهبود کارايي عملکردهاي تعادلي (در وضعيت تحمل وزن) گردد. با اين وجود استفاده از حمايت کننده مفصلي موجب اختلال در عملکردهاي تعادلي نمي گردد. لذا براي تجويز با اهداف ديگر منعي در خصوص اختلال در کارايي تعادلي فرد وجود ندارد.