بررسي ارتباط کلونيزاسيون هليکوباکتر پيلوري در مخاط سينوس هاي اطراف بيني با سينوزيت مزمن

زمينه: هليکوباکتر پيلوري پاتوژني است که اخيراً در بيماري هاي سيستم تنفسي فوقاني من جمله سينوس ها مورد توجه زيادي قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي ارتباط کلونيزاسيون هليکوباکتر پيلوري در مخاط سينوس هاي پارانازال در بيماران با سينوزيت مزمن انجام شده است.
روش کار: در اين مطالعه مورد شاهدي که طي سال هاي 87-1386 در بيمارستان طالقاني تهران به انجام رسيد، بيماران مبتلا به سينوزيت مزمن با شکست درمان دارويي (32 بيمار) به عنوان گروه مورد انتخاب شده و حين جراحي آندوسکوپيک سينوس نمونه هايي از مخاط سينوس درگير گرفته شد. بيماران غير مبتلا به سينوزيت مزمن که با تشخيص انحراف سپتوم بيني کانديد عمل سيتوپلاستي بودند (65 بيمار) گروه شاهد را تشکيل داده و نمونه هايي از بولا اتموئيداليس آنها حين عمل اخذ گرديد. نمونه ها جهت ارزيابي از لحاظ وجود هليکوباکتر پيلوري با آزمون زنجيره پليمراز (PCR) ارسال و نتايج به دست آمده از دو گروه با يکديگر مقايسه گرديد.
يافته ها: در اين مطالعه تعداد 97 بيمار (61% مرد و 39% زن) با دامنه سني 12 تا 53 سال و ميانگين سني 29.6 در دو گروه مورد و شاهد بررسي شدند. در گروه مورد CRS))،32  بيمار (56% مرد و 44% زن) با دامنه سني 12 تا 53 سال و ميانگين سني 32.16 و در گروه شاهد (انحراف سپتوم) 65 بيمار (63% مرد و 37% زن) با دامنه سني 16 تا 50 سال و ميانگين سني 28.34 قرار داشتند. پس از بررسي نمونه هاي اخذ شده از دو گروه، 16 بيمار از 32 بيمار گروه مورد (50 درصد) و 7 بيمار از 65 بيمار گروه شاهد (10.7 درصد) داراي کلونيزاسيون هليکوباکتر پيلوري در مخاط سينونازال بودند که اين از نظر آماري معني دار است (0.001P<، محدوده اطمينان 95 درصد: 23.59-2.9 و 8.28.(Odds Ratio=
نتيجه گيري: ميزان کلونيزاسيون هليکوباکتر پيلوري در مخاط سينونازال مبتلايان به سينوزيت مزمن به طور معني داري بيش از افراد غيرمبتلا به سينوزيت مزمن در گروه کنترل بوده است.