رابطه وضعيت هاي هويت و مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان دبيرستاني عشايري و شهري

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه وضعيت هاي هويت و مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان دختر و پسر دبيرستاني عشايري و شهري مستقر در شيراز انجام شد. نمونه اي مشتمل بر 371 دانش آموز دوره متوسطه شهري و عشايري كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده بودند، دو پرسشنامه مهارت هاي ارتباطي و وضعيت هاي هويت را تكميل كردند. براي تلخيص و تحليل داده ها، علاوه بر روشهاي آماري توصيفي، از روش آماري تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. به طور كلي نتايج حاكي از آن بود كه وضعيت هويتي پيشرفته در كليه گروه هاي مورد پژوهش، به طور مثبت پيش بيني كننده مهارت هاي ارتباطي مي باشد. همچنين وضعيت هويتي آشفته به صورت منفي مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان شهري را پيش بيني مي كند، اما پيش بيني كننده مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان عشايري نيست. علاوه بر آن، وضعيت هويتي آشفته، به صورت منفي پيش بيني كننده مهارت هاي ارتباطي در پسران مي باشد اما قادر به پيش بيني مهارت هاي ارتباطي در دختران نيست. علاوه بر موارد مذكور، رابطه وضعيت هاي هويت با خرده مهارت هاي ارتباطي نيز در گروه هاي مورد پژوهش، بررسي شده است. يافته ها با توجه به تحقيقات پيشين به بحث گذاشته شده اند و پيشنهاداتي براي انجام پژوهش هاي بيشتر در اين زمينه مطرح شده است.