در سال 2000، با شکست ديدار اسد و کلينتون در ژنو، مذاکرات صلح سوريه و اسرائيل ناکام ماند، بار ديگر از بهار سال 2008، مذاکرات رسمي به صورت غير مستقيم در ترکيه آغاز گرديد. از 19 مه تا 23 دسامبر 2008، شش دور از اين مذاکرات انجام شد و پس از مدتي توقف، با آغاز حمله اسرائيل به غزه، به صورت يکطرفه توسط دمشق قطع گرديد. با توجه به نقش سوريه در موازنه منطقه اي و با نظر به اينکه، هدف از اين مذاکرات آزادسازي جولان اشغالي است، بررسي روند پيگيري و پيش بيني روند مذاکرات اهميتي راهبردي مي يابد. بر اين اساس، بررسي مباني روند و پيچيدگي هاي مذاکرات و تحليل چرايي و نتايج احتمالي آن براي جمهوري اسلامي ايران، موضوع مقاله حاضر است.