شيوع همسرآزاري و عوامل مرتبط با آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتي درماني سبزوار در سال 1386

زمينه و هدف: همسرآزاري به عنوان يک معضل بهداشت عمومي و رواني به انواع گوناگوني از آزارهاي صورت گرفته نسبت به همسر اطلاق مي شود. همسرآزاري رايج ترين شکل خشونت عليه زنان مي باشد که تاثير منفي بر اولويت هاي بهداشتي مهم نظير سلامت و ايمني مادران، تنظيم خانواده و بهداشت رواني دارد. اين پژوهش با هدف بررسي شيوع انواع همسرآزاري و عوامل مرتبط با آن انجام شده است.
مواد و روش ها: اين پژوهشي توصيفي-تحليلي مقطعي بر روي زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتي درماني سبزوار در سال 1386 با حجم نمونه 396 نفر و به روش نمونه گيري آسان، با استفاده از پرسشنامه اي برگرفته از مقياس شاخص همسرآزاري، انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون هاي مجذور کاي، فيشر و تي استيودنت به وسيله نرم افزار SPSS 11 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: شايع ترين خشونت هاي اعمال شده عليه زنان خشونت رواني با 29.2 درصد، خشونت هاي جنسي 28 درصد و خشونت فيزيکي 10.8 درصد گزارش شده است. سطح تحصيلات زن و شوهر، شغل شوهر، ازدواج مجدد شوهر، اعتياد شوهر، تجربه رفتار خشونت آميز در کودکي زن و شوهر، داشتن نسبت فاميلي، بيماري جسمي و عصبي زن، محل تولد زن و شوهر و تعداد فرزندان با انواع همسرآزاري ارتباط معناداري نشان داد (p<0.05).
نتيجه گيري: ميزان خشونت در ابعاد مورد بررسي، بسيار بالا بوده و شايع ترين نوع همسرآزاري عليه زنان به ترتيب خشونت رواني، جنسي و فيزيکي مي باشد.