بررسي رابطه ساده و چندگانه خوداثربخشي، جايگاه مهار و تحمل ابهام با کارآفريني

اين پژوهش به منظور بررسي رابطه ساده و چندگانه خوداثربخشي، جايگاه مهار و تحمل ابهام با کارآفريني در دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز طراحي شده است. حجم نمونه اين پژوهش 600 نفر بود، 400 آزمودني به عنوان نمونه اصلي و 200 آزمودني به عنوان نمونه بررسي روايي بودند، که به روش نمونه گيري ساده انتخاب شدند. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي توصيفي ميانگين و انحراف معيار، هم چنين از ضريب همبستگي ساده و رگرسيون چندگانه استفاده شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل آزمون هاي جهت گيري کارآفريني، سنجش صفات کارآفريني، خوداثربخشي، جايگاه مهار و تحمل ابهام است. کليه آزمون هاي به کار برده شده در اين پژوهش توسط پژوهشگران اين پژوهش به فارسي برگردانده شد و ضرايب روايي و پايايي آن ها محاسبه گرديد. اين پژوهش 4 فرضيه اصلي دارد، که روابط ساده و چندگانه بين متغيرهاي خوداثربخشي، جايگاه مهار و تحمل ابهام با کارآفريني را در کل آزمودني ها و آزمودني هاي دختر و پسر به تفکيک مورد بررسي قرار مي دهد. نتايج اين پژوهش با يافته هاي پژوهش هاي انجام شده درخارج از کشور هماهنگ هستند.