مقايسه وضعيت سلامت رواني در دانشجويان ورزشکار و غير ورزشکار

زمينه و هدف: بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت، اختلال رواني از علل مهم ناتواني و از کار افتادگي در جهان بوده و مي تواند موجب کاهش موفقيت و پيشرفت تحصيلي دانشجويان شود. پزشکان نيز اعتقاد دارند که آمادگي بدني به عنوان زمينه اي مناسب براي دستيابي به شرايط مطلوب رواني مي باشد. بر اين اساس، هدف از انجام اين پژوهش بررسي و مقايسه وضعيت سلامت رواني و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان ورزشکار و غير ورزشکار مي باشد.
مواد و روش ها: اين مطالعه به روش توصيفي-تحليلي و به صورت مقطعي انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تربت جام بودند که از بين آن ها 74 نفر به صورت تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه سلامت عمومي 28 سوالي گلدبرگ به همراه پرسشنامه جمعيت شناختي بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آزمون تي مستقل با نرم افزار SPSS.13 انجام گرفت.
يافته ها: شيوع اختلالات رواني در کل دانشجويان، 61.76 درصد، در دانشجويان ورزشکار 9.4 و در دانشجويان غير ورزشکار 30.2 درصد بود که اختلاف حاصله معنادار مي باشد (P<0.001).
نتيجه گيري: دانشجويان ورزشکار نسبت به دانشجويان غير ورزشکار از وضعيت سلامت رواني بهتري برخوردار هستند.