بررسي رابطه بين کيفيت خودارزيابي شناختي اعضاي هيات علمي و کيفيت ارزشيابي از دانشجويان در دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان

پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين کيفيت خودارزيابي شناختي اعضاي هيات علمي و کيفيت ارزشيابي از دانشجويان در دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان در سال تحصيلي 88-1387 پرداخته است. اين پژوهش از نوع توصيفي ـ همبستگي بوده و جامعه آماري آن کليه اعضاي هيات علمي تمام وقت دانشگاه هاي صنعتي، اصفهان، علوم پزشکي، و هنر هستند. با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي نسبتي، بين 82 نفر به عنوان حجم نمونه، پرسشنامه خودگزارشيِ آگاهي فراشناختي چراو و دينينسون (1994) پخش شد. همچنين 820 نفر از دانشجويان نسبت به تکميل پرسشنامه ارزيابي عملکرد تدريس اعضاي هيات علمي منتخب اقدام کردند. نتايج حاکي از همبستگي معنادار بين کيفيت خودارزيابي شناختي اعضاي هيات علمي و کيفيت ارزشيابي آنها از دانشجويان است (P<0.01) نتايج همچنين نشان داد که تفاوت معناداري در بين دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان از نظر ميزان برخورداري اعضاي هيات علمي از خودارزيابي شناختي و کيفيت ارزشيابي از دانشجويان وجود دارد (P<0.01) نتايج تجزيه و تحليل رگرسيون نيز نشان داد خودارزيابي شناختي اعضاي هيات علمي مي تواند 0.013 واريانس کيفيت ارزشيابي از دانشجويان را تبيين کند (P<0.01).