نويسنده در اين گفتار كه هدف آن، تبيين ريشه هاي استوار عقيده مهدويت در قرآن است بخشي از آيات قرآن را كه در باب مهدويت است، مطرح ميكند. وي، اين گروه آيات را «آيات متبع» ناميده، يعني آياتي كه روايات مربوط به مهدويت ذيل آنها در منابع شيعي از منابع سني نقل شده (قسمت اول) و آياتي كه روايات مربوط به مهدويت ذيل آنها، در منابع سني از منابع شيعي نقل شده است (قسمت دوم). قسمت دوم خود به چند بخش تقسيم شده است: تفسير ظاهر آيات، تاويل باطن آيات، تعيين مصداق، تمثل و استشهاد. در اين گفتار، در مجموع، 36 آيه و 74 روايت، از ميان آيات و روايات فراوان مهدويت، انتخاب شده است. ضوابط اين گزينش و علت انتخاب روش تفسير ماثور براي اين پژوهش در مقاله «مهدويت در قرآن: آيات مشترك» (در شماره 10 سفينه) توضيح داده شد.