تاثير آموزش فعال درس جمعيت و تنظيم خانواده در يادگيري دانشجويان فني و مهندسي

افزايش رشد جمعيت، بيشترتوسط جوانان که نزديک به نيمي ازجمعيت کشورمان را تشکيل مي دهند، ايجاد مي شود که بخش عمده آن شامل دانشجويان فني و مهندسي است. آگاهي اين دانشجويان نقش مهمي درحسن اجراي برنامه هاي تنظيم خانواده خواهد داشت که نيازمند يادگيري عميق و معني دار هستند، بنابراين، بهتر است در آموزش اين دانشجويان از روش هاي آموزشي که توانايي ايجاد اين سطح از يادگيري را دارند، استفاده شود. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير روش آموزش فعال درس جمعيت و تنظيم خانواده در دانش و يادگيري دانشجويان فني و مهندسي مي باشد. در اين مطالعه نيمه تجربي، 48 نفر از دانشجويان فني و مهندسي دانشگاه تربيت دبير شهيد رجایي نيمسال اول 89-1388 که واحد درسي جمعيت و تنظيم خانواده را انتخاب کرده بودند، به صورت تصادفي به دو گروه 24 نفري تجربي و شاهد تقسيم شدند. پس از اجراي پيش آزمون دانشجويان گروه شاهد به روش سنتي و 17 جلسه به روش سخنراني، و در گروه تجربي به روش آموزش فعال تحت آموزش قرار گرفتند و سپس پس آزمون اجرا شد. براي جمع آوري داده ها از يک آزمون پيشرفت تحصيلي، متشکل از دو قسمت، استفاده گرديد که حيطه هاي دانش و يادگيري معني دار دانشجويان را در زمينه اين درس مورد ارزشيابي قرار مي داد. نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون هاي t و ANOVA مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتايج نشان داد، هر دو روش آموزشي در ارتقاي دانش دانشجويان موثر بوده اند و در حيطه دانش بين دو گروه اختلاف معني داري نبود و مي توان نتيجه گرفت که سطح دانش به روش آموزش وابسته نيست، ولي يادگيري معني دار فقط در گروه تجربي از نظر آماري اختلاف معني دار بود. با توجه به تاثير روش فعال در ارتقاي يادگيري معني دار دانشجويان، توصيه مي گردد در مواردي که نياز به يادگيري عميق و سطح بالا از مطالب درسي وجود دارد، از اين روش آموزشي استفاده گردد.