اثرات سفيکسيم بر بافت شناسي بيضه و هورمون هاي محور هيپوفيز- گناد در موش بالغ نژاد Balb/C

زمينه و هدف: سفيکسيم يک آنتي بيوتيک باکتريال با طيف گسترده است که توانايي مقابله با پاتوژن هاي گوناگون به ويژه ارگانيسم هاي گرم منفي را دارد. امروزه اکثر پزشکان به طور گسترده از سفالوسپورين ها، به ويژه سفيکسيم در درمان بيماري هاي عفوني استفاده مي کنند. با توجه به اثرات جانبي برخي از آنتي بيوتيک ها بر دستگاه توليد مثلي، هدف از اين تحقيق بررسي اثرات سفيکسيم بر روي بافت بيضه و هورمون هاي محور هيپوفيز- گنادي در موش هاي کوچک آزمايشگاهي است.
روش بررسي: در اين تحقيق از 18 سرموش سوري نر نژاد Balb/C با سن 12 تا 16 هفته و وزن تقريبي 35±5 گرم در سه گروه 6 تايي شامل شاهد، حلال و تجربي استفاده شد. گروه تجربي به مدت 10 روز متوالي سفيکسيم با دوز 0.5 گرم بر كيلو گرم در حلالي به نام دي متيل سولفوکسيد به صورت داخل صفاقي دريافت کرد، گروه حلال در اين مدت فقط حلال دارو را دريافت کرد و گروه شاهد ماد ه هاي دريا فت ننمود. موش ها پس از وزن کشي کشته شده، ميزان هورمون ها با روش راديو ايمنواسي اندازه گيري شد. پس از ثابت کردن بافت ها در فيکساتيو بوين، مقاطع 5 ميکرومتري از بافت بيضه تهيه شد و رنگ آميزي به روش هماتوکسيلين- ايوزين انجام شد. مقاطع تهيه شده توسط ميکروسکوپ نوري مورد مطالعه قرار گرفت.
يافته  ها: کاهش معني داري در تعداد سلول هاي اسپرم ساز، سرتولي، لايديگ و همچنين ميزان هورمون محرک فوليکولي در گروه تجربي در مقايسه با گروه هاي شاهد و حلال مشاهده شد (P<0.01) و (P<0.05). هورمون دي هيدراپي آندروسترون کاهش معني داري در گروه تجربي نسبت به حلال نشان داد (P<0.05). تفاوت معني داري در ساير فاکتورهاي مورد مطالعه در بين گروه ها مشاهده نشد.
نتيجه گيري: کاهش هورمون FSH ممکن است اثرات منفي روي توليد اسپرم و پتانسيل توليد مثلي موش نر داشته باشد. از طرفي با کاهش سلول هاي زاينده و کند شدن روند اسپرماتوژنز پيشنهاد مي شود، در تجويز داروي سفيسکيم با احتياط بيشتري عمل شود.