مقايسه و ارزيابي توليد پروتئين هاي دفعي - ترشحي پروتواسکولکس اکينوکوکوس گرانولوزوس در محيط هاي کشت RPMI ،DMEM و PBS غني شده با گلوکز

زمينه و هدف: تهيه آنتي ژن مناسب از موضوعات مهم در زمينه تشخيص سرولوژيک هيداتيدوز مي باشد. پژوهشگران با کشت کوتاه مدت پروتواسکولکس ها در چند محيط مختلف توانسته اند به آنتي ژن ها دفعي - ترشحي دسترسي پيدا کنند. با اين حال تاکنون مقايسه اي در خصوص ميزان توليد اين آنتي ژن ها در محيط هاي مختلف انجام نشده است. در اين پژوهش، ميزان توليد پروتئين هاي (آنتي ژن هاي) دفعي - ترشحي از طريق کشت کوتاه مدت پروتواسکولکس ها در محيط هايRPMI ،DMEM  و PBS غني شده با گلوکز مورد مطالعه قرار گرفتند.
روش بررسي: براي تهيه پروتئين هاي دفعي - ترشحي، پروتواسکولکس هاي اکينوکوکوس در محيط هاي RPMI، DMEM وPBS  غني شده با گلوکز به مدت 72 ساعت کشت داده شدند. پس از تغليظ و سنجش پروتئين هاي توليد شده، به منظور شناسايي اجزاي مختلف آن ها، با روش SDS-PAGE الکتروفورز شدند. داده ها از طريق آزمون هاي آماري آناليز واريانس يک طرفه و توکي تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: ميانگين غلظت پروتئين هاي دفعي - ترشحي در زمان 24 ساعته کشت در محيط  PBS (16.8 ميكروگرم در ميلي ليتر) نسبت به RPMI (7.4 ميكروگرم در ميلي ليتر) و DMEM (10.3 ميكروگرم در ميلي ليتر) به طور معني داري بيشتر بود (P<0.05)، در حالي که اين تفاوت بين غلظت پروتئين هاي دفعي - ترشحي در محيط  RPMIوDMEM  مشاهده نشد. پروتئين هاي دفعي - ترشحي به دست آمده از محيط  PBSبه 12 باند اصلي و محيط هاي  RPMIو DMEM هر کدام به 14 باند اصلي در محدوده وزن ملکولي 16 تا 67 کيلودالتون تفکيک شدند.
نتيجه گيري: براي تهيه پروتئين هاي دفعي- ترشحي پروتواسکولکس، محيط PBS غني شده با گلوکز نسبت به دو محيط ديگر مناسب تر است. حداکثر زمان مناسب براي توليد اين پروتئين ها، تا 48 ساعت بعد از کشت اوليه پروتواسکولکس ها مي باشد.