مطالعه تطبيقي داستان مرد و گنج از مثنوي با کتاب کيمياگر پائولوکوئيلو

در ادبيات فارسي مولانا از برجسته ترين شاعراني است که درسرودن مضامين عارفانه دستي توانا دارد و تمثيلاتش مشحون از معرفت و عشق است. از زمره اين حکايات عرفاني داستان مرد و گنج از دفتر ششم مثنوي معنوي است که رد پاي اين شناخت را بوضوح در کتاب کيمياگر پائولوکوئيلو مي بينيم. اين تاثير انسان راوادار مي سازدكه بر فراگير بودن انديشه عالي و جهاني مولانا آفرين گويد و او را بستايد. پژوهش حاضر در صدد است با تطبيق بين اين دو داستان، وجوه تشابه و تفريق آن دو را بنمايد و تاثير ذهن و سخن مولانا را بر انديشه نويسنده بزرگ آمريکاي لاتين بوضوح نشان دهد.