مدل رشد اقتصادي که در آن موجودي سرمايه (خصوصي و دولتي) و سرمايه انساني لحاظ شده است، مبناي نظري اين مقاله را تشکيل مي دهد. پس از مطرح نمودن آزمون فرضيه در مورد بازدهي ثابت نسبت به مقياس، متغيرهاي مرتبط با سياست هاي اقتصادکلان به مدل افزوده مي شود. نتايج نشان مي دهد که 1) تابع توليد کل از نوع بازدهي صعودي نسبت به مقياس است. 2) سرمايه گذاري خصوصي و دولتي و سرمايه انساني تاثير مثبتي بر رشد اقتصادي دارد. 3) سياست مالي، رشد واردات کالا و خدمات پس از دو وقفه و نسبت ارزش افزوده بخش نفت به توليد ناخالص داخلي تاثير مثبتي بر رشد اقتصادي دارد. 4) رشد نقدينگي، رشد ماليات و رشد صادرات غيرنفتي، تاثير معني داري بر رشد اقتصادي نداشته است. 5) آزادسازي تجاري تاثير منفي بر رشد اقتصادي داشته است.