جايگاه شرح تعرف در ميان مآخذ تذکرة الاوليا

محققان درباره ماخذ «تذکرة الاوليا» ديدگاه هايي متفاوت دارند. برخي معتقدند عطار بسياري از مطالب را از «کشف المحجوب» هجويري نقل کرده است. عده اي ترجمه «رساله قشيريه» را ماخذ اصلي عطار معرفي کرده اند و برخي نيز برآن اند که ترجمه لفظ به لفظ «طبقات الصوفيه» سلمي در تذکرة الاوليا ديده مي شود. اما نکته اي که تا کنون در اين باب به طور جامع بدان پرداخته نشده، چگونگي استفاده عطار از «شرح تعرف» مستملي بخاري است که به عنوان نخستين اثر عرفاني شناخته شده به فارسي و با توجه به دربرداشتن مباحث مبسوط عرفاني نسبت به کشف المحجوب و رساله قشيريه از تقدم بيشتري برخوردار است. اين مقاله در نظر دارد با مقايسه بخش هايي از تذکرة الاوليا و شرح تعرف جايگاه اين اثر را در ميان ماخذ عطار تبيين کند. بدين منظور نمونه هايي از تاثيرپذيري عطار از کشف المحجوب و ترجمه رساله قشيريه نيز ارایه شده است تا جايگاه شرح تعرف در کنار اين دو اثر با وضوح بيشتري به تصوير کشيده شود.