بلاياي طبيعي از جمله مهم ترين عوامل مخربي هستند که تاکنون خسارات و تلفات بسياري را در سراسر جهان به بار آورده اند. شناسايي مناطق که ظرفيت بالايي براي وقوع چنين پديده هايي دارند، ميزان آسيب پذيري احتمالي ناشي از آنها را تا حدود زيادي کاهش خواهد داد. بدين منظور، در اين مطالعه، با بکارگيري سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي، نقشه پهنه بندي خطرات ژئوتکنيکي لرزه اي شامل روانگرايي و زمين لغزش در مقياس 1:500000، براي نوار ساحلي درياي مازندران تهيه شد. اين نقشه، محدوده مطالعاتي را بر اساس ميزان خطر نسبي روانگرايي (در 5 رده خطر) و زمين لغزش (در 3 رده خطر) به 15پهنه خطر تقسيم مي کند. همچنين حذف عوامل که اثر منفي بر نقشه خطر زمين لغزش دارند، با به کارگيري بررسي هاي اثرپذيري و تعيين صحت نقشه خطر، منجر به افزايش ميزان صحت نقشه خطر زمين لغزش تا 93.5% شد. طبق نقشه خطرات ژئوتکنيکي لرزه اي تهيه شده، حدود 30% از سطح منطقه از خطر نسبي خيلي پايين لغزش و خطر نسبي بالاي روانگرايي برخوردار هستند.