نقش فرايندهاي سايکونوروايمونولوژيکي در پاتوفيزيولوژي بيماري عروق کرونر

نقش عوامل روان شناختي به عنوان ريسک فاکتورهاي سندرم هاي کرونري حاد به خوبي تاييد شده است. همچنين در حالي که شواهد پژوهشي تاثير عوامل روان شناختي بر سيستم ايمني را نشان مي دهد، نقش اين سيستم در سير بيماري عروق کرونر و تظاهرات باليني آن تاييد شده است. به نظر مي رسد بخشي از رابطه عوامل روان شناختي و سندرم هاي عروق کرونر به نقش ميانجي سيستم ايمني مربوط مي شود. هدف اين مطالعه مروري، توصيف فرايند هاي سايکونوروايمونولوژيکي است که در پيشرفت بيماري کرونري دخالت دارد؛ همين طور نشان داده خواهد شد که استقرار بيماري کرونري تظاهرات باليني مکانيسم هاي پاتوفيزيولوژيک دخيل در رابطه بين ريسک فاکتورهاي روان شناختي، پارامترهاي سيستم ايمني و سندرم هاي کرونري حاد مي باشد. ريسک فاکتورهاي روان شناختي بيماري عروق کرونر را مي توان در سه طبقه اصلي در نظر گرفت. ريسک فاکتورهاي مزمن روان شناختي که مي تواند در مراحل اوليه بيماري دخالت داشته باشد، عوامل دوره اي که نقش آن ها در انتقال پلاک آترواسکروتيک پايدار به ناپايدار قابل توجه است و عوامل آشکار سازنده حاد روان شناختي که مي تواند به ايجاد ايسکمي ميوکارديال و پارگي پلاک کمک نمايد. در اين مطالعه راه هاي سايکونوروايمونولوژيکي تاثير هر سه نوع ريسک فاکتورهاي روان شناختي در سندرم هاي حاد قلبي توصيف شده است.