در اين مقاله ارزيابي و انتخاب تکنولوژي هاي پيشرفته توليد مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور مدلي ترکيبي که شامل دو مرحله بوده و هم معيارهاي اقتصادي و هم معيارهاي استراتژيکي را در ارزيابي لحاظ مي کند، ارايه کرده ايم. درمرحله اول، با توجه به محدوديت ها و ويژگي هاي هر طرح و با استفاده از برنامه ريزي خطي با محدوديت هاي احتمالي، مقادير توليد، سطوح موجودي و کمبود براي هر طرح بدست آمده و بر اساس آنها ارزش فعلي بهينه هر طرح محاسبه مي شود. در مرحله دوم مقادير ارزش فعلي طرح ها (که در مرحله نخست بدست آمده است) به عنوان معيار اقتصادي و همچنين اهدف استراتژيکي که از انتخاب طرح ها مورد نظر است، به عنوان معيارهاي استراتژيک ، در نظر گرفته مي شود. سپس با استفاده از رويکرد تصميم گيري چند معياره فازي، طرح ها بر اساس امتيازاتي که در قبال هر يک از معيارهاي استراتژيک و همچنين معيار اقتصادي کسب کرده اند، رتبه بندي شده و بهترين طرح انتخاب مي شود. در پايان نيز با ذکر يک مثال عددي نحوه استفاده از مدل تشريح شده است.