ارزيابي وضعيت شاخص هاي تن سنجي و دريافت هاي غذايي در بيماران مبتلا به عفونت HIV

مقدمه: سوء تغذيه يکي از عوارض مهم و پيچيده عفونت Human Immonodeficiency Virus (HIV) مي باشد؛ از اين رو، توجه به دريافت هاي غذايي و وضعيت تغذيه اي مبتلايان به ايدز اهميت مي يابد. با توجه به کمبود اطلاعات در اين زمينه در مبتلايان به ايدز در ايران، هدف از مطالعه حاضر ارزيابي وضعيت دريافت هاي غذايي و شاخص هاي تن سنجي در بيماران مبتلا به عفونت HIV در اصفهان بود.
روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 48 بيمار مبتلا به عفونت HIV انجام شد. شاخص هاي تن سنجي با استفاده از روش هاي استاندارد اندازه گيري شد و بررسي دريافت هاي غذايي بيماران با استفاده از پرسش نامه بسامد خوراک اعتبارسنجي شده ارزيابي گرديد. دريافت هاي غذايي افراد با مقادير توصيه شده روزانه (RDA)، مقادير مصرفي روزانه گزارش شده از استان اصفهان و نيز يک گروه افراد سالم اصفهاني که از نظر شرايط دموگرافيک با بيماران مطابقت داشتند، مقايسه شد.
يافته ها: در اين مطالعه، ميانگين شاخص توده بدني در مردان 22 و در زنان 24 کيلوگرم بر متر مربع بود. ميانگين دور بازو در زنان و مردان به ترتيب 29 و 28 سانتي متر و چربي بدن در زنان 31 و در مردان 21 درصد بود. در مورد ريزمغذي هاي دريافتي در گروه مردان مبتلا، کمبودي ديده نشد اما در گروه زنان مبتلا، در مورد فولات، ويتامين B₁₂ (کوبالامين) و ويتامين E نسبت به مقادير استاندارد Recommended Dietary Allowances (RDA) کمبود ديده شد. مقادير دريافتي ويتامين B₁₂ در مردان مبتلا و مقادير انرژي دريافتي در زنان بيمار در مقايسه با مقادير دريافتي گزارش شده از گروه افراد سالم اصفهاني کمتر بود.
نتيجه گيري: زنان و مردان مبتلا به عفونت HIV گرچه در محدوده وزن طبيعي قرار داشتند و شاخص توده بدني آن ها طبيعي بود، ولي درصد چربي بدنشان زيادتر از مقادير استاندارد و در عوض ميزان توده بدون چربي کمتر از مقادير استاندارد بود. کمبود دريافت برخي از ريزمغذي ها ضرورت اجراي مداخلات تغذيه اي در اين گروه هدف را نشان مي دهد.