ارزيابي تجمع زيستي آفت کش DDT و متابوليت هاي آن در موي سر مادران باردار، با توجه به متغيرهاي سن، تعداد مواليد و ميزان مصرف ماهي

همراه با افزايش تصاعدي جمعيت، کاربرد آفت کش ها نيز به منظور تامين نياز غذايي اين جمعيت رو به رشد در حال افزايش است. هدف از اين تحقيق، ارزيابي تجمع زيستي آفت کش DDT و متابوليت هاي آن در موي سر مادران باردار نوشهر و روستاهاي اطراف آن واقع در استان مازندران، با توجه به متغيرهاي سن، تعداد مواليد و ميزان مصرف ماهي است. در اين تحقيق 16 نمونه از موي سر مادران باردار نوشهر و 19 نمونه از موي مادران باردار ساکن روستاهاي اطراف نوشهر جمع آوري شد و براي ثبت اطلاعاتي از قبيل سن، تعداد مواليد و رژيم غذايي مادران، پرسشنامه اي در اختيار آنها قرار گرفت. پس از انجام مراحل استخراج و پاکسازي، به منظور شناسايي نوع و ميزان متابوليت هاي مورد نظر نمونه ها به دستگاه کروماتوگرافي گازي مجهز به آشکارساز ECD تزريق شدند. داده هاي به دست آمده، براي انجام تجزيه و تحليل وارد نرم افزار Exel و SPSS شدند. بر اساس نتايج اين مطالعه غلظت سه ايزومر ،p'-DDE، p،p'-DDT  وp-DDT ، o از پنج ايزومر مورد بررسي در موي مادران ساکن نوشهر با روستاهاي اطراف داراي تفاوت معني دار بود  (P<0.05)در حالي که ميان متغيرهاي سن، تعداد مواليد و ميزان مصرف ماهي با غلظت DDTs در مو رابطه معني داري يافت نشد؛ اما با افزايش تعداد مواليد، غلظت DDT در موي مادران کاهش و با افزايش مصرف ماهي، غلظت DDT در موي مادران افزايش داشت. با توجه به نتايج به دست آمده لزوم کنترل بيشتر بر آفت کش هاي مصرفي توسط کشاورزان و پايش تجمع زيستي DDTs و ساير آفت کش ها در بدن مادران باردار ساکن نواحي روستايي احساس مي شود.