بررسي و ارزيابي شيوه هاي حل و فصل اختلافات مربوط به مالکيت معنوي در وايپو و تريپس

با توجه به اهميت نحوه حل و فصل اختلافات مربوط به حقوق مالکيت معنوي و تاثير آن در حمايت از اين حقوق. اين سوال اساسي مطرح است که آيا با ايجاد تريپس و پيش بيني رکن حل اختلاف (که مکانيزمي بسيار دقيق و کارآمدي در رابطه با حل و فصل اختلافات مربوط به مالکيت هاي معنوي تعبيه نموده و سعي مي کند با توسل به شيوه شبه قضايي اين گونه اختلافات را حل و فصل نمايد)، مرکز داوري و ميانجيگري وايپو (که عمدتا غيرفضايي بوده و فاقد رکن اجرايي قوي مي باشد)، اهميت خود را از دست داده است؟ آيا مي توان اذعان نمود که شيوه هاي حل و فصل وايپو به طور غيرمستقيم متروک و از کار افتاده شده است؟ يا اين که پاسخ منفي است؟‌ فرضيه نگارنده در اين زمينه اين است که با ايجاد تريپس، وايپو اعتبار خود را از دست نداده است و در کنار آن همچنان در حل و فصل اختلافات مربوط به مالکيت معنوي نقش مهمي را ايفا مي نمايد.